Środek trwały niskocenny to pojęcie, które jest stosowane w księgowości i odnosi się do takich środków trwałych, których wartość jest stosunkowo niska w porównaniu z innymi środkami trwałymi.
Czym jest środek trwały niskocenny? Definicja pojęcia
Środek trwały niskocenny jest to przedmiot, który został zakupiony przez przedsiębiorstwo i posiada określoną trwałość oraz służy do prowadzenia działalności gospodarczej. Może to być np. meble biurowe, komputery czy drukarki. Wartość takiego środka trwałego jest niska w porównaniu z innymi środkami trwałymi, takimi jak np. maszyny produkcyjne czy samochody.
Jak ewidencjować środki trwałe niskocenne?
Środki trwałe niskocenne należy ewidencjonować w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa, podobnie jak inne środki trwałe. Można to zrobić za pomocą rejestru środków trwałych, w którym zapisywane są informacje o każdym środku trwałym niskocennym, takie jak jego nazwa, wartość, data zakupu i inne istotne dane.
Do jakiej kwoty środek trwały jest niskocenny?
Do jakiej kwoty środek trwały jest uważany za niskocenny, zależy od przepisów obowiązujących w danym kraju oraz od polityki rachunkowości przyjętej przez dane przedsiębiorstwo. W Polsce przyjmuje się, że środek trwały jest niskocenny, jeśli jego wartość nie przekracza kwoty 1000 zł. Warto jednak pamiętać, że ta kwota jest kwotą brutto i należy ją odpowiednio zmniejszyć o podatek VAT, jeśli został on naliczony przy zakupie środka trwałego.
